Pelgrimshoeve Mannu Dox

Bedankt voor de uitnodiging Mannu! Onze rustdag was top: we hebben heerlijk ons ding kunnen doen, maar het ook heel gezellig met jullie gehad.

De Pelgrimshoeve is kleinschalig en wordt aangeboden door collega pelgrims Mannu en Linda die al vele malen de Camino hebben gelopen vanuit verschillende uitvalswegen. In de avond heeft Linda een driegangenmenu voor me gekookt en daarna hebben we met zijn drieën geborreld. Ik merk goed dat de gesprekken die ik heb met mensen die ik tot nu toe ontmoet veel intenser en opener zijn dan dat ik normaalgesproken gewend ben. Mensen durven zich kwetsbaar op te stellen. Dat vind ik iets heel moois.

‘Of je nu aankomt in Santiago of niet’, zei Mannu mij. ‘Het gaat om de Camino niet om de bestemming. De Camino maakt een pelgrim van je. Niet andersom. Der Weg ist das Ziel.’

De volgende dag heeft Prairie zich vermaakt door lekker veel te grazen, rollen, slapen in de zon en af en toe naar de ezelvriendin van de buren te roepen. Ik heb weer heerlijke eitjes als ontbijt gehad, een boodschapje gedaan, gewassen, wat lieve mailtjes beantwoord (reacties op de blogberichten ben ik nog niet aan toegekomen) en even een knuffel aan Stephan gegeven die mijn bril kwam brengen: wie vergeet er nou weer zijn bril? Ik ben ook wel eens mijn bikinis vergeten (na herhaaldelijk aandringen van mama om ze in te pakken) toen we naar Egypte gingen met als doel snorkelen.. ach ja.

Oja wat ook heel leuk was: pianist Yuli Lavrenov oefent in de Pelgrimshoeve voor zijn voorstellingen. Hij is echt heel goed.

Nogmaals bedankt voor het fijne verblijf en de verwennerij. Heel veel geluk en een dikke knuffel voor jullie allemaal!