C’est magnifique

Nu we in Frankrijk zijn, is het weer tijd voor een dagje niks. Heerlijk. Even stilstaan tijdens ons avontuur is belangrijk. 

Als we een rustdag nemen dan wil ik dat Prairie ook echt goed zijn relaxe dagje heeft. Als hij zich niet kan ontspannen dan kan ik dat ook niet. Maar dat was hier geen probleem. Na het opzetten van de tent en het eten van wat gras door Prair, ging ik languit in de avondzon liggen genieten van het plekje: veel groen, bomen, een grote vijver met veel kikkers, de fluitende vogeltjes en wat eten. Prairie vond dat ook een goed idee en plofte lekker langs me neer, zo dicht mogelijk tegen me aan. Als hij dat doet weet ik dat het goed is. Dat zijn voor mij de ultieme momenten.. 

‘C’est magnifique!’

En dan ’s avonds, lekker met zestien graden in een donzen slaapzakje kruipen. Met je hoofd in een kussen van schapenvacht. Nog even ‘star-gazing’: je ziet vanaf deze plaats De Melkweg lopen. Zo veel sterren en vallende sterren. En op de achtergrond het gekwaak van de kikkers als slaapmelodie.