Vandaag is een prachtige dag. Niet omdat het weer zo mooi is, maar ik blijf vandaag in het authentieke Yvoir.
Vanuit de verte zie ik Jesus al aankomen lopen. Met zijn zwarte krullende Spaanse haren in een los knotje gestoken, komt hij met open armen op me afgelopen: ‘There’s my pelgrim. and the donkey! Welcome, welcome.’ Na Prairie naar zijn weitje te hebben gebracht en te hebben verzorgt loop ik het oude boerderijtje in waar Jesus woont en ik die nacht zal verblijven. Gordijnen zijn veelal kleden met gaten, de inboedel bestaat uit bij elkaar verzamelde spullen van andere mensen, bedden zijn matrasjes op de grond, er is een haard voor de warmte (maar dit jaar was er geen geld voor hout), er is een kookpitje en een oude badkamer. Het enige dat ik in mijn gedachten kan roepen is: yes, yes, yes. Van zoiets word ik zo blij.
Samen met zijn acht buren zorgt Jesus ervoor dat ze zoveel mogelijk zelfvoorzienend leven. Hij heeft zijn eigen groenten, fruit en kruiden in zijn tuin en gaat naar het bos om het overige aan te vullen. Van de buren waar Prairie staat krijgt hij geitenkaas en melk. Bij weer andere buren haalt hij vlees.
‘My pelgrim is cold’, zegt Jesus. Hij heeft het bad voor me vol laten lopen en is speciaal voor mij brandnetels gaan plukken in het bos om een soepje te maken, zodat ik me kan opwarmen. Van rijst, ei, amandelmeel en wat kruiden heeft hij kleine hapjes in de pan gemaakt die werkelijk verrukkelijk zijn. Daarnaast serveert hij salade uit de tuin en uit het bos, met jawel de bladeren van de paardenbloem en vogelmuur. Alles is eco.
Jesus is bezig met een project: hij maakt ‘ecologic icecream’. Met de meest bijzondere smaken van fruit en kruiden. En ook over de potjes is nagedacht: je kunt ze gebruiken als plantenbakje als je ijs op is. En als je de bakjes in de grond graaft, is hij na twee weken verteerd. Het is een prachtige cyclus.
Hij vertelt me veel bijzondere dingen. Zo legt hij uit hoe belangrijk mollen vroeger waren voor het dorp. Mollen en zwijnen eten beiden regenwormen. Regenwormen eten fruit en groenteafval. Mollen leven voor 100% van regenwormen en zwijnen voor 20%. De andere 80% leven zwijnen van fruit. Wat nu het bijzondere is. In het dorp zitten veel regenwormen door de groente en fruit tuinen van de bewoners. De mol graaft een territorium rond het dorp, zodat de zwijnen niet aan de regenwormen kunnen zitten in het dorp en de mollen de wormen voor zichzelf hebben (een mol kan namelijk maar maximaal 6 uur zonder eten voordat hij dood gaat). De mol is dus een natuurlijke beschermer voor het dorp tegen de zwijnen. Nu zetten veel mensen klemmen tegen mollen. Maar als je nagaat dat we er vroeger zoveel aan hadden is dat eigenlijk heel jammer.
Prairie en ik liepen nu 3 dagen ruim 20 km dus we verdienen wat rust. Bovendien heb ik het hier naar mijn zin, staat Prairie hier mooi en kan ik van Jesus veel leren. Het voelt goed, dus we blijven nog een dagje.
