Bijna een maand geleden verbleven we bij de vriendelijke Jean-Claud, die in zijn jongere jaren met zijn ezel naar Marokko reist. Trots laat hij zijn fotoalbums zien en met verdriet in zijn stem vertelt hij dat zijn ezel kort na zijn reis overleed, omdat hij niet meer bij Jean-Claude woonde.
Een avond met veel lokaal, biologisch eten. En drinken: vier verschillende soorten wijnen. En een grand dejeuner in de ochtend. Onder het genot van de prachtige heuvels vol ‘vignes’.
Gilbert heeft zich ook weer bij ons aangesloten. De 39-jarige Duitser heeft na zijn vier weken in Frankrijk besloten zijn werk als sociaal pedagoog te stoppen, zijn huur op te zeggen, zijn spullen in een opslag te doen en zijn weg naar Saint-Jacques te vervolgen. Om daarna wellicht vrijwilligerswerk op een school in Afrika te gaan doen. Een inspiratie voor velen om zo te besluiten dat het leven meer te bieden heeft dan enkel het wonen en werken in de vertrouwde omgeving. Inmiddels, na zo’n twee weken samen lopen, namen we afscheid van hem. Mensen komen en gaan. We leren van elkaar en maken plezier. Vervolgens loopt ieder weer zijn eigen Chemin.
