Prairie en ik zijn in Namen gearriveerd via Ravel 2, Ligne 142. In 1867 begon de aanleg van spoorlijn 142: van Namen naar Hoegaarden (of net andersom). Om geleidelijk de Hespengouwse hoogvlakte te beklimmen met maximaal 2,5%. Het spoor werd in 1984 weggehaald en is nu bedoeld voor langzaam verkeer. De weg is 45 kilometer lang.
We hadden een rustdag in Hoegaarden en daar een gezellige feestavond met alle buren van Carla en Wim. Die alles voor mij uit de kast haalden: Nederlandstalige muziek (waar ik natuurlijk erg blij mee was :p), Hoegaards gebak, een serenade met de accordeon en de Wals.
Ik merk dat ik wat meer heimwee krijg en elke keer op zoek moeten naar een nieuwe overnachtingsplaats daar zie ik steeds meer tegenop. Vooral als je het ergens zo naar je zin hebt. Gisteren had ik dan ook veel moeite om bij Staf en Marthe weg te gaan.
Door het prachtige heuvelgebied zijn we naar Meensel-Kiezegem getrokken. Naar de broer van Mannu en zijn vrouw. Ook weer geweldige mensen, Staf en Marthe. Met veeeel humor en veeeel lekker eten.
‘Zoals de bloesems in de lente zich een weg banen door het dorre hout, zo komen de bedevaarders in de meimaand van overal de ruiker van hun geloof, hun lief en hun leed aanbieden aan Maria.’ – pastoor Luc Van Hilst
Mijn vertrek bij familie Dox was zonnig, maar er werd onweer voorspeld aan het einde van de dag. We hadden (voor ons) een flink stuk van twintig kilometer af te leggen:
Gezegend ben ik, dat ik zoveel bijzondere mensen ontmoet van wie ik mag leren en die ik mag inspireren. Gezegend ben ik, dat zij zich stuk voor stuk openstellen en de tijd nemen om met mij in contact te komen. Want het Ik ontplooit zich alleen door de gratie van een ander.
Begin hierboven met het typen van uw zoekopdracht en druk op Enter om te zoeken. Druk op Esc om te annuleren.
We gebruiken cookies om er zeker van te zijn dat je onze website zo goed mogelijk beleeft. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.Ik snap het