Voor een 20 kilometer wandeling gaan we vandaag samen de deur uit. Onderweg stoppen we even bij de dierenartsenspraktijk in Stiphout waar we toevallig langskomen. Even wat poep van Prairie afgeven voor een mestonderzoek op zand en wormen ter controle. Terwijl ik binnen aan het afrekenen ben, komt de dierenarts naar binnen gerend. 

Prairie heeft zijn vaccinaties tegen paardengriep, tetanus en rabiës gekregen van dierenarts Jasper.

Even voorstellen: dit is Henk Castelijns. Tien jaar geleden liep hij de Camino de Santiago zonder ezel. Volgende week op 21 april vertrekt hij vanuit Nederland naar Rome, 2200 kilometer te voet. Dit keer met zijn ezel Mona Lisa. 

Vandaag zijn Prairies hoefjes netjes rechtgezet door Anton van Zeeland. Het is van belang niet direct voor de voettocht je ezel te bekappen, omdat de hoornlaag dan te kort is om nog te slijten. In dat geval heb je een grotere kans dat je ezel kreupel wordt bij het lopen op verharde wegen.

De helende, gele Paardenbloem. Net als mijn oma die enkele jaren geleden is overleden, maakt de kleur geel me aan het lachen. Het geeft me een gevoel van vrijheid, optimisme, creativiteit, plezier, verlichting en geluk. 

Procession of pelgrims. Prairie en zijn buddies Sabine en Iroh. De laatste periode heb ik ervaren hoe fijn het is om iemand dichtbij je te hebben die je totaal begrijpt.

Eigenlijk neem je zo weinig spullen mee als je gaat hiken, dat alles wat je meeneemt ook echt nuttig en goed moet zijn. Goed schoeisel is natuurlijk het eerste waar je aan denkt. 

Credencial del Peregrino. Met dit paspoort kan je tijdens het lopen van de Camino de Santiago low budget in zogenoemde refugios en albergues overnachten.

Precies een jaar geleden, op 21 maart 2016 stond mijn leven van de ene op de andere dag op zijn kop. Daarom vertrekken mijn ezel Prairie en ik in mei vanuit Nederland naar Santiago de Compostela in Spanje.